نمیدانم پس از مرگم چه خواهد شد ؟
نمیخواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت...
ولی بسیار مشتاقم که از خاک گلو یم سوتکی سازد...
گلویم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازی گوش...
و او یک ریزو پی در پی ...
دم گرم خوشش را در گلویم سخت بفشارد...
و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد...
بدین سان بشکند در من سکوت مرگبارم را...
" دکتر علی شریعتی "
سلام ...
وبلاگت خیلی قشنگه
تازه ساختیش؟
قالبش خوشگله
موفق باشی
سلام ..شعر خیلی قشنگی بود
به من هم سر بزن....
سلام ...ممنون از اینکه سر زدی....
بیشتر بنویس و از احساس لطیف خود بیشتر استفاده کن
تا بعد........
بای